ملاحظات طراحی پارک شهری در ایجاد امنیت اجتماعی

پارک شهری از یک سو بستر تعاملات اجتماعی و گذران اوقات فراغت است و از سوی دیگر متأثر از جمعیت زیاد، تراکم پوشش گیاهی، دید کم، محدودیت منابع روشنایی در شب و امکان اختفا، زمینه وقوع پنهانی جرم می شود. با توجه به سرانه کم فضای سبز در برخی مناطق شهر تهران، شاهد حضور جمعیت کثیری از مردم به پارک ها به ویژه در ایام تعطیل و ساعات شب هستیم که همین امر، کنترل و نظارت پارک را دشوار می سازد. با توجه به مقیاس، بستر قرارگیری، نحوه طراحی و چگونگی حضور گروه های اجتماعی در پارک، می توان راهکارهایی را در جهت افزایش بعد اجتماعی پارک و یا کاهش جرم و آسیب در آن ارائه داد که این نوشتار به آن می پردازد.